De energie van morgen – waterstof, brandstofcellen en de vooruitzichten voor een schonere planeet

De waterstofeconomie is het onderwerp van veel discussies die vaak meer op ideologische debatten lijken dan geworteld in de realiteit. Dit komt mede doordat de literatuur over dit onderwerp ofwel erg technisch is ofwel geschreven als een vorm van wishful thinking daydream.

Het is een boek dat de moeite waard is om te lezen voor iedereen die geïnteresseerd is in vormen van hernieuwbare energie. De schrijver Peter Hoffmann promoot al meer dan 30 jaar het gebruik van waterstof als brandstof. Met dit boek bewijst hij dat hij niet alleen zijn spullen kent. Maar kan het ook in duidelijk toegankelijke termen presenteren.

Vanwege zijn achtergrond als voorvechter van deze energievorm zou men een zekere preoccupatie ten gunste van waterstof kunnen verwachten. Ik vond dat dit niet het geval was, zijn standpunt is duidelijk, de informatie in dit boek stelt de lezer in staat een eigen onderbouwd standpunt in te nemen.

Zelfs de hoofdstukken die de chemische eigenschappen van waterstof behandelen, zijn geschreven in een boeiende objectieve vorm. Zijn mening over de energie die nodig is om de brandstof, het transport en de verdere ontwikkeling van de brandstofcel zelf op te wekken, hebben allemaal hun plaats in het boek. En er blijven uitdagingen bestaan, deze technologie staat niet op het punt om binnen twee weken utopie te bewerkstelligen.

Zijn analyses over de noodzaak om ons koolstofgebaseerde energiepatroon om te zetten in een meer ecologisch vriendelijk patroon zijn duidelijk en niet een van die wijzende vinger-analyses die sommige ecologische groepen lijken te prefereren. Zijn toon blijft stevig vanuit zijn eigen standpunt, maar staat open voor rede.

Hoffmann bespreekt een vrij uitgebreide hoeveelheid mogelijkheden voor de brandstofcel, naar mijn mening overdrijft hij dit een beetje. Toen ik ze doorlas, kreeg ik het gevoel dat we gelijk hadden, laten we verder gaan. Ik weet niet zeker of met opzet of niet, maar andere waterstoftoepassingen en mogelijkheden worden een beetje overschaduwd door deze preoccupatie.

Een punt dat tot misverstanden kan leiden, is het feit dat hij vrijelijk van maateenheid verandert. De meeste van zijn beoogde publiek zullen geen vaste energieconversieformules in hun hersenen hebben.